Αυτοεκτίμηση & Αυτοαποδοχή
Η έννοια της αυτοεκτίμησης είναι συνδεδεμένη με την αίσθηση της προσωπική αξίας. Οι περισσότεροι άνθρωποι αξιολογούν τον εαυτό τους και την προσωπικότητα τους σε σχέση τόσο με την επιτυχία των στόχων τους (προσωπικών, επαγγελματικών κτλ) όσο και με την επιβεβαίωση των άλλων ανθρώπων ότι είναι αρκετοί και ότι αξίζουν. Με άλλα λόγια, πολλές φορές η αίσθηση και η αξία του εαυτού συνδέεται με την επιτυχία ή αποτυχία προσωπικών επιτευγμάτων.
Επίσης, η αίσθηση αυτή δεν είναι σταθερή στο χρόνο ή στο κοινωνικό πλαίσιο. Για παράδειγμα, σε μια στιγμή απογοήτευσης μπορεί κάποιος να νιώθει ματαίωση και ότι έχει ‘χαμηλή αυτοεκτίμηση’ ενώ σε άλλες στιγμές-κυρίως ‘επιτυχίας’ μπορεί να νιώθει ότι εκτιμά τον εαυτό του περισσότερο. Με αυτή την έννοια η άποψη ότι η αυτοεκτίμηση είναι πάντα σταθερή μπορεί να είναι παραπλανητική.
Αρκετοί ψυχολόγοι (όπως ο Albert Ellis) έχουν τονίσει ότι η προσωπική αξία δεν μπορεί να είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιτυχία ή όχι ενός στόχου. Μπορεί κανείς να αξιολογήσει τη συμπεριφορά τη δική του ή των άλλων ως καλή ή κακή, επιτυχημένη ή μη, αλλά αυτό δεν μπορεί να ορίζει την συνολική αίσθηση που έχει για τον εαυτό του και την αξία του. Μια και μοναδική απόδοση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μεμονωμένο περιστατικό από το οποίο μπορεί να μάθει κανείς, να βελτιωθεί και να χρησιμοποιήσει τη νέα γνώση και πληροφορία σε μια αντίστοιχη μελλοντική περίπτωση. Μια αποτυχία ενός στόχου δεν μπορεί να μας κάνει ‘αποτυχημένο’ άνθρωπο.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, είναι καλύτερα να μιλάμε για αυτοαποδοχή αντί για αυτοεκτίμηση. Αποδοχή του εαυτού ανεξάρτητα από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, τις πράξεις και τις συμπεριφορές. Πολλές φορές η αυτοαποδοχή δεν είναι εύκολη λόγω κοινωνικών αλλά και προσωπικών βιωμάτων είναι όμως σημαντική για την αίσθηση που έχουμε για τον εαυτό μας και τις σχέσεις μας.
