Άρθρο στο περιοδικό Συστημική Σκέψη και Ψυχοθεραπεία

Περίληψη

Τα τελευταία χρόνια, η βιβλιογραφία συνδέει τις κρίσεις πανικού κυρίως με δυσκολίες στην επίλυση συγκρούσεων, στη ρύθμιση συναισθημάτων και στις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και με οικογενειακά μοτίβα και γεγονότα του κύκλου ζωής. Στην παρούσα ποιοτική μελέτη, το ενδιαφέρον μας στράφηκε στην κατανόηση της εμπειρίας μιας θεραπευόμενης με επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού. Το υλικό από μια ημι-δομημένη συνέντευξη μιας νεαρής γυναίκας που ακολουθεί μακροχρόνια συστημική θεραπεία, αναλύθηκε με τη μέθοδο της Ερμηνευτικής Φαινομενολογικής Ανάλυσης. Η διεργασία αυτή ανέδειξε τέσσερα θέματα ανώτερης τάξης:i) Εστίαση στις κρίσεις πανικού, ii) εστίαση στον εαυτό, iii) εστίαση στις σχέσεις και iv) εστίαση στη θεραπεία.Τα θέματα αυτά, τα οποία αντικατοπτρίζουν εις βάθος την εμπειρία της θεραπευόμενης, ήταν δυναμικά και αλληλοσυνδεόμενα. Συνοπτικά, η θεραπευόμενη βίωνε τις κρίσεις πανικού σαν ένα δυσάρεστο «ανεμοστρόβιλο» που επηρέασε την καθημερινότητά της, τις σχέσεις της και την αίσθηση για τον εαυτό της, καθώς και σαν μια ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη. Οι κλινικές προεκτάσεις που συνδέονται με το ερμηνευτικό κομμάτι της έρευνας, έγιναν μέσα από την οπτική της συστημικής προσέγγισης και της θεωρίας του συναισθηματικού δεσμού, τονίζοντας τη σημασία της οικογένειας ως ασφαλούς βάσης. Τέλος, προτείνονται ερευνητικές περιοχές για μελλοντική μελέτη και αναγνωρίζονται κάποιοι περιορισμοί σε σχέση με το μεθοδολογικό σχεδιασμό της έρευνας.